Όλοι τους μέλη μιας ετερόκλητης ορχήστρας βιρτουόζων της καθημερινότητας, που γράφουν κύκλους στα πεζοδρόμια της κινούμενης πόλης, κυνηγιούνται ασταμάτητα σαν τους δείκτες του ρολογιού σ' ένα πλέγμα χρόνων που πλησιάζουν, διακλαδώνονται, τέμνονται ή αγνοούνται, και περιφέρουν τα περισκοπικά τους βλέμματα τραγουδώντας με αιχμηρά ρετσιτατίβι ή ακαριαίες άριες την Ανθρώπινη Κωμωδία, τη δική τους επαναλαμβανόμενη ιστορία, παγιδευμένοι στο κέντρο ενός αδυσώπητου ίλιγγου.
...Continua